Menažerija [2005–2019]
“Nadam se da je vaš dokumentarac fikcija.” Žan-Lik Godar
U formalnom smislu, ovaj rad je rezultat dugogodišnjeg teorijskog i praktičnog istraživanja narativnog potencijala fotografije. Relativno je lako primeniti literarni recept (npr. iz tradicije istorijskog slikarstva) kao u slučaju režirane (fikcionalne) fotografije ili jednostavniji ilustrativni model kao u slučaju fotoreportažnog eseja. Međutim, bez pomoći konvencije i teksta, mogućnost narativa u fotografiji znatno je ograničena i provejava samo na trenutke u vezama uspostavljenim između fotografija sa određenim menadžerskim osobinama.
Fotografije su nastale u meni dobro poznatim okruženjima i zapravo su neka vrsta izvitoperenog foto-dnevnika koji podrazumeva pisanje o bliskim osobama, mestima i događajima sa ciljem fikcionalizacije realnosti. Naslov Menažerija (zverinjak) korišćen je u simboličkom, kolokvijalnom smislu grupe ljudi – u ovom slučaju, familije, i funkcioniše kao uvod u narativ. Dakle, ove fotografije, na kojima su uglavnom prikazani objekti, situacije i prostori, tiču se izvesne grupe ljudi, koji ostaju gotovo nevidljivi. Međusobno i različite i slične, fotografije su nastajale tokom više od petnaest godina i pojedinačno imaju ulogu pasusa ili poglavlja.
Naglašeno eskapistički i formalistički, ovaj rad se u celosti može razumeti i kao direktan pokazatelj potrebe za životom izvan sveprisutnih političkih problema vremena i mesta u kojima je nastao – pokazatelj potrebe za društvenom normalnošću. [MV]
::